Μεταφορά ζημιών σε επόμενα φορολογικά έτη

Αποτέλεσμα της μακροχρόνιας οικονομικής κρίσης που βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα μας είναι πολλές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα να παρουσιάζουν ζημίες στο τέλος της κάθε χρήσης. Στην συνέχεια θα αναλύσουμε τις διατάξεις του Ν.4172/2013 που αφορούν τη μεταφορά ζημιών σε επόμενα φορολογικά έτη.
1. Διαδικασία μεταφοράς ζημιών
Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου27 του N.4172/2013, εάν με τον προσδιορισμό των κερδών από επιχειρηματική δραστηριότητα το αποτέλεσμα είναι ζημία εντός του φορολογικού έτους, η ζημία αυτή μεταφέρεται για να συμψηφισθεί με τα επιχειρηματικά κέρδη διαδοχικά στα επόμενα πέντε (5) φορολογικά έτη. Η ζημία του προγενέστερου έτους συμψηφίζεται κατά προτεραιότητα έναντι της ζημίας μεταγενέστερου έτους. Αν μετά την παρέλευση της πενταετίας μένει ακάλυπτο ποσό, αυτό χάνεται.
Επίσης, η ζημιά συμψηφίζεται διαδοχικά με μελλοντικά κέρδη των επόμενων φορολογικών ετών και όχι με κέρδη των προηγούμενων.
Οι διατάξεις περί μεταφοράς ζημιών εφαρμόζονται τόσο για τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα (ατομικές επιχειρήσεις), όσο και για τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες που είναι υποκείμενα φόρου του άρθρου 45 του Ν.4172/2013 (ΑΕ, ΕΠΕ, ΟΕ, ΕΕ .κλπ.). Δικαίωμα μεταφοράς της ζημίας στην επόμενη πενταετία έχουν τα αναφερόμενα πιο πάνω πρόσωπα ανεξάρτητα αν τηρούν βιβλία με την απλογραφική ή διπλογραφική μέθοδο.
Οι διατάξεις της παρ.1 του άρθρου27 του N.4172/2013 περί μεταφοράς ζημιών εφαρμόζονται για φορολογικές ζημιές που προκύπτουν στα φορολογικά έτη που αρχίζουν από την 01/01/2014 και μετά. Επομένως, προκειμένου για ζημιές που προέκυψαν σε χρήσεις με έναρξη πριν την 01/01/2014, θα έχουν εφαρμογή οι προϋποθέσεις των διατάξεων εκείνων που ίσχυαν κατά τον χρόνο που πραγματοποιήθηκαν οι υπόψη ζημιές, ήτοι των άρθρων4 και 61του Ν.2238/1994.
Παράδειγμα
Έστω ότι επιχείρηση παρουσιάζει τα παρακάτω στοιχεία:

Κατά το φορολογικό έτος 20X1, συμψηφίζεται (αθροίζεται) η ζημιά του φορολογικού έτους 20X0 με αυτή του οικείου έτους. Επομένως, προκύπτει ζημιά εις νέο (τρέχουσας χρήσης και παλαιότερων) αναγνωριζόμενη φορολογικά ύψους 34.000 ευρώ.
Κατά το φορολογικό έτος 20Χ2, συμψηφίζονται τα κέρδη του έτους αυτού με το ποσό των ζημιών ύψους 34.000 ευρώ. Επομένως, προκύπτει ζημιά εις νέο (τρέχουσας χρήσης και παλαιότερων) αναγνωριζόμενη φορολογικά ύψους 22.000 ευρώ.
Επισημαίνεται ότι το κέρδος του συγκεκριμένου έτους, συμψηφίζεται με τις ζημιές του φορολογικού έτους 20Χ0 (υπόλοιπο ζημιών έτους 20Χ0 => 25.000-12.000=13.000). Δηλαδή το ποσό των 22.000 ευρώ αποτελείται από 13.000 ευρώ (ζημία 20Χ0) και 9.000 ευρώ (ζημία 20Χ1).
Κατά το φορολογικό έτος 20Χ3, συμψηφίζονται τα κέρδη του έτους αυτού με το ποσό των ζημιών ύψους 22.000 ευρώ. Επομένως, προκύπτει ζημιά εις νέο (τρέχουσας χρήσης και παλαιότερων) αναγνωριζόμενη φορολογικά ύψους 19.000 ευρώ.
Επισημαίνεται ότι το κέρδος του συγκεκριμένου έτους, συμψηφίζεται με τις ζημιές του φορολογικού έτους 20Χ0 (υπόλοιπο ζημιών έτους 20X0 => 25.000-12.000-3.000=10.000). Δηλαδή το ποσό των 19.000 ευρώ αποτελείται από 10.000 ευρώ (ζημία 20Χ0) και 9.000 ευρώ (ζημία 20Χ1).
Κατά το φορολογικό έτος 20Χ4, συμψηφίζονται (αθροίζονται) οι ζημίες του έτους αυτού με το ποσό των ζημιών ύψους 19.000 ευρώ. Επομένως, προκύπτει ζημιά εις νέο (τρέχουσας χρήσης και παλαιότερων) αναγνωριζόμενη φορολογικά ύψους 30.000 ευρώ.
Κατά το φορολογικό έτος 20Χ5, συμψηφίζονται τα κέρδη του έτους αυτού με το ποσό των ζημιών ύψους 30.000 ευρώ. Επομένως, προκύπτει ζημιά εις νέο (τρέχουσας χρήσης και παλαιότερων) αναγνωριζόμενη φορολογικά ύψους 22.000 ευρώ.

Επισημαίνεται ότι το κέρδος του συγκεκριμένου έτους, συμψηφίζεται με τις ζημιές του φορολογικού έτους 20X0 (υπόλοιπο ζημιών έτους 20X0 => 25.000-12.000-3.000-8.000=2.000). Ωστόσο, το υπόλοιπο των ζημιών του έτους 20X0 (2.000) δεν μπορεί να μεταφερθεί και σε επόμενα έτη, αφού το χρονικό όριο των 5 φορολογικών ετών εξαντλείται το έτος 20X5.
Κατά το φορολογικό έτος 20Χ6, συμψηφίζονται τα κέρδη του έτους αυτού με το ποσό των ζημιών ύψους 20.000 ευρώ (22.000 ευρώ συνολική ζημία, αλλά η ζημία 2.000 ευρώ από το έτος 20Χ0 δεν μπορεί πλέον να συμψηφιστεί). Επομένως, προκύπτει ζημιά εις νέο (τρέχουσας χρήσης και παλαιότερων) αναγνωριζόμενη φορολογικά ύψους 7.000 ευρώ.

Επισημαίνεται ότι το κέρδος του συγκεκριμένου έτους, συμψηφίζεται με το σύνολο των ζημιών του φορολογικού έτους 20Χ1, ήτοι 9.000 ευρώ, και το υπόλοιπο (4.000 ευρώ) με μέρος των ζημιών του φορολογικού έτους 20Χ4.
2. Ζημιές που προκύπτουν στην αλλοδαπή:
Με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου27 του N.4172/2013 ορίζεται ότι οι ζημιές που προκύπτουν στην αλλοδαπή, τόσο για νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες των οποίων τα κέρδη θεωρούνται ως προερχόμενα από επιχειρηματική δραστηριότητα όσο και για τα φυσικά πρόσωπα που αποκτούν κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα, δεν δύνανται να χρησιμοποιηθούν για τον υπολογισμό των κερδών του ίδιου φορολογικού έτους ούτε να συμψηφιστούν με μελλοντικά κέρδη, με εξαίρεση το εισόδημα που προκύπτει από άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., το οποίο δεν απαλλάσσεται στη βάση συνθήκης αποφυγής διπλής φορολογίας που έχει συνάψει και εφαρμόζει η Ελλάδα.
Για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών με την ΠΟΛ.1088/24-06-2016 εγκύκλιο διαταγή παρασχέθηκαν οδηγίες μεταξύ των οποίων αναφέρονται και τα κατωτέρω :
Με τις ανωτέρω διατάξεις τίθεται ο γενικός κανόνας ότι κατ’ αρχή οι ζημιές που προκύπτουν στην αλλοδαπή δεν μπορούν να συμψηφισθούν με εισοδήματα που προκύπτουν στην ημεδαπή. Περαιτέρω, προβλέπεται ότι οι ζημιές αλλοδαπής μπορούν να συμψηφισθούν με εισοδήματα των πιο πάνω προσώπων που προκύπτουν σε κράτη – μέλη της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ. (Ισλανδία, Λιχτενστάιν και Νορβηγία), τα οποία είτε με βάση τη Σύμβαση για Αποφυγή Διπλής Φορολογίας με την Ελλάδα η Ελληνική Φορολογική Διοίκηση έχει δικαίωμα να φορολογήσει είτε με βάση την εσωτερική μας νομοθεσία (π.χ. Λιχτενστάιν).
Ο συμψηφισμός αυτός γίνεται ανά χώρα. Από την γραμματική διατύπωση των διατάξεων αυτών συνάγεται ότι οι ανωτέρω ζημιές αλλοδαπής αναγνωρίζονται μόνο εφόσον προκύπτουν σε κράτη - μέλη της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ. και όχι σε τρίτες χώρες, δεδομένου ότι ο νόμος κάνει μνεία για εισοδήματα γενικά (καθαρό κέρδος) κρατών - μελών της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ. και όχι μόνο για θετικά εισοδήματα (έσοδα) των χωρών αυτών. Σε περίπτωση που μετά την παρέλευση πενταετίας, το αποτέλεσμα είναι ζημιογόνο, η ζημία αυτή δεν μεταφέρεται περαιτέρω. Για τον σκοπό αυτό τα κέρδη και οι ζημίες από χώρες ΕΕ και του ΕΟΧ θα πρέπει να παρακολουθούνται διακεκριμένα ανά χώρα στα βιβλία της επιχείρησης, ώστε στα φορολογητέα κέρδη της επιχείρησης να περιλαμβάνεται το τελικό κέρδος που προκύπτει στην αλλοδαπή ανά χώρα μετά τον παραπάνω συμψηφισμό, εξαιρουμένων των εισοδημάτων εκείνων που απαλλάσσονται της φορολογίας εισοδήματος (π.χ. εισπραττόμενα μερίσματα άρθρου48 N.4172/2013).
Τα παραπάνω αφορούν τόσο τις ζημίες που προκύπτουν από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας στην αλλοδαπή όσο και από τη μεταβίβαση κεφαλαίου στην αλλοδαπή (π.χ. ζημία από μεταβίβαση τίτλων αλλοδαπής προέλευσης, κ.λπ.).
Παράδειγμα 1ο
Η επιχείρηση ΚΑΠΑ Α.Ε. δραστηριοποιείται μέσω υποκαταστήματος στην χώρα Χ. Έστω ότι κατά το φορολογικό έτος 20Χ0, από τη δραστηριότητα της στην Ελλάδα η επιχείρηση παρουσιάζει κέρδος 10.000 ευρώ, ενώ από τη δραστηριότητα της στη χώρα Χ ζημία 3.000 ευρώ. Επομένως,
Στην περίπτωση που η χώρα Χ είναι κράτος – μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ. με την οποία έχει συναφθεί σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας, με την οποία το εισόδημα δεν απαλλάσσεται της φορολογίας, τότε δεν μπορεί να γίνει συμψηφισμός της ζημίας της αλλοδαπής με τα κέρδη του εσωτερικού.
Η ζημιά όμως αυτή της αλλοδαπής μπορεί να μεταφερθεί και να συμψηφισθεί με τυχόν κέρδη που θα πραγματοποιηθούν στα επόμενα πέντε φορολογικά έτη από δραστηριότητα στη χώρα Χ.
Στην περίπτωση που η χώρα Χ είναι τρίτη χώρα, είτε υπάρχει σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας στην οποία αναφέρεται ότι το εισόδημα που προκύπτει δεν απαλλάσσεται της φορολογίας, είτε όχι, δεν υπάρχει δυνατότητα συμψηφισμού της ζημίας που προκύπτει στην αλλοδαπή με τα κέρδη που προκύπτουν στο εσωτερικό, ούτε να μεταφερθεί για συμψηφισμό με κέρδη στα επόμενα πέντε φορολογικά έτη.

Παράδειγμα 2ο
Η επιχείρηση ΚΑΠΑ Α.Ε. δραστηριοποιείται μέσω υποκαταστημάτων στην Βουλγαρία και στην Ολλανδία (Κ-Μ της Ε.Ε.)
Έστω ότι κατά το φορολογικό έτος 20Χ0 από τη δραστηριότητα στην Ελλάδα η επιχείρηση παρουσιάζει κέρδη 100.000 ευρώ, από τη δραστηριότητα της στη Βουλγαρία ζημιά 60.000 ευρώ και από την Ολλανδία κέρδος 50.000 ευρώ.
Στην περίπτωση αυτή η επιχείρηση ΚΑΠΑ Α.Ε. θα συμπεριλάβει στα έσοδά της για να φορολογηθεί το κέρδος από την Ολλανδία 50.000 ευρώ, χωρίς να αφαιρεθεί το ποσό της ζημιάς 60.000 ευρώ από τη δραστηριότητα της στη Βουλγαρία, καθόσον η ζημιά της Βουλγαρίας δεν μπορεί να συμψηφισθεί με τα κέρδη της Ολλανδίας αφού προέρχεται από άλλη χώρα κράτους μέλους της Ε.Ε..
Η ζημιά όμως των 60.000 ευρώ που προέρχεται από τη Βουλγαρία θα μπορεί να μεταφερθεί και να συμψηφισθεί στα επόμενα πέντε φορολογικά έτη με τυχόν κέρδη που θα πραγματοποιηθούν από δραστηριότητα στη Βουλγαρία.
Για τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες που δεν χαρακτηρίζονται ως φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος και δεν διατηρούν στην Ελλάδα μόνιμη εγκατάσταση και αποκτούν εισοδήματα από μερίσματα, τόκους και δικαιώματα, των οποίων τα κέρδη θεωρούνται προερχόμενα από επιχειρηματική δραστηριότητα, δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί μεταφοράς ζημιών, καθόσον αν και τα έσοδά τους αυτά χαρακτηρίζονται ως έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα, επί των εισοδημάτων αυτών διενεργείται παρακράτηση με εξάντληση της φορολογικής τους υποχρέωσης.
3. Αναγραφή της ζημίας στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος επόμενων ετών
Στην απόφαση με Αρ.Πρωτ.:ΔΕΑΦ Α 1146889 ΕΞ 2015/12-11-2015, η οποία βασίζεται στις διατάξεις του προηγούμενου Κ.Φ.Ε. διευκρινίζεται ότι σύμφωνα με την ΠΟΛ.1052/2007, η ζημία προηγούμενων ετών δεν απαιτείται να δηλωθεί και με τις δηλώσεις των επόμενων οικονομικών ετών, όταν τα αποτελέσματα αυτών των ετών είναι ζημιογόνα. Προκειμένου η μεταφερόμενη ζημιά παρελθούσης χρήσεως να συμψηφισθεί με τα καθαρά κέρδη των επομένων οικονομικών ετών, πρέπει αυτή να δηλώνεται, δηλαδή να αναγράφεται στην οικεία ένδειξη της δήλωση φορολογίας εισοδήματος του οικονομικού έτους στο οποίο μεταφέρεται. Αντίθετα, η μη αναγραφή του δικαιούμενου για μεταφορά ποσού ζημίας στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος του επόμενου, από αυτό που προέκυψε, οικονομικού έτους στερεί το φορολογούμενο από το δικαίωμα του συμψηφισμού της ζημίας. Με τα παραπάνω, επιδιώχθηκε η εξάρτηση του υπόψη συμψηφισμού ή της μεταφοράς της ζημίας σε επόμενα οικονομικά έτη, με την κανονική εκπλήρωση και συμμόρφωση των δικαιούχων με τις φορολογικές υποχρεώσεις τους.
Με την ΠΟΛ.1088/2016 διευκρινίζεται ότι για τη μεταφορά της ζημίας στα επόμενα φορολογικά έτη με βάση τον N.4172/2013 δεν τίθενται οι προϋποθέσεις που ίσχυαν με τον προγενέστερο Κ.Φ.Ε. (N.2238/1994). Ειδικότερα, δεν απαιτείται η ζημία να έχει αναγραφεί στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος μέχρι το τέλος του οικείου οικονομικού έτους που προέκυψε, αλλά αυτή μπορεί να δηλωθεί οποτεδήποτε, μέσα στην πενταετία, με την υποβολή εκπρόθεσμης αρχικής ή τροποποιητικής δήλωσης με βάση τα οριζόμενα στα άρθρα18 και 19του Κ.Φ.Δ. (N.4174/2013), με τις οικείες κάθε φορά κυρώσεις που προβλέπονται από τον Κώδικα αυτόν. Στην περίπτωση αυτή η πενταετία ξεκινά από το επόμενο φορολογικό έτος από αυτό εντός του οποίου προέκυψε η ζημία και όχι από το επόμενο φορολογικό έτος εντός του οποίου υποβλήθηκε η δήλωση φορολογίας εισοδήματος (αρχική ή τροποποιητική).
Ως ζημία, με σκοπό τον συμψηφισμό της στα επόμενα φορολογικά έτη, λαμβάνεται είτε αυτή που εμφανίζεται στα βιβλία της επιχείρησης είτε αυτή που προκύπτει από την οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ή με βάση δικαστική απόφαση.
Όσον αφορά στα φορολογικά έτη με τα κέρδη των οποίων μεταφέρεται για συμψηφισμό η ζημία, δεν απαιτείται πλέον η μεταφορά αυτή να πραγματοποιείται μέχρι το τέλος του οικείου οικονομικού έτους, όπως ίσχυε με βάση τις προγενέστερες διατάξεις του N.2238/1994.
4. Προσδιορισμός του εισοδήματος με βάση τις αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων και μεταφορά ζημιών ατομικής επιχείρησης
Με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου34 του N.4172/2013 ορίζεται ότι, στην περίπτωση προσδιορισμού του εισοδήματος με βάση την ετήσια δαπάνη, η ζημιά του ίδιου φορολογικού έτους από επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και η ζημιά των προηγούμενων ετών μηδενίζεται και δεν εκπίπτει ούτε μεταφέρεται για συμψηφισμό στα επόμενα φορολογικά έτη. Επομένως, εάν κατά το κρίσιμο φορολογικό έτος, για ένα φορολογούμενο προέκυψε ζημία που προέρχεται από ατομική επιχείρηση και ο φορολογούμενος αυτός έχει πραγματοποιήσει δαπάνες των άρθρων 31 (Αντικειμενικές δαπάνες και υπηρεσίες) και 32 (Δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων) τότε η ζημιά του φορολογούμενου μηδενίζεται και ο ίδιος φορολογείται με βάση την συνολικές του δαπάνες ενώ η ζημιά δεν μεταφέρεται για συμψηφισμό στα επόμενα έτη.
Αντίθετα, αν ο φορολογούμενος καλύψει το τεκμαρτό του εισόδημα με ανάλωση κεφαλαίου προηγουμένων ετών, οπότε και δεν θα φορολογηθεί με βάση τις δαπάνες, θα μπορέσει να μεταφέρει τη ζημιά του στο επόμενο έτος.
Παράδειγμα
Φορολογούμενος κατά το φορολογικό έτος 20Χ0 παρουσιάζει ζημίες από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας 10.000 ευρώ. Δεν αποκτά εισοδήματα άλλης κατηγορίας. Το συγκεκριμένο έτος δεν επιβαρύνεται με δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων ή με αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης (στη δήλωση αναγράφεται ως φιλοξενούμενος, δεν είναι κάτοχος Ε.Ι.Χ. αυτοκινήτου κ.λπ.), παρά μόνο με την ελάχιστη ετήσια αντικειμενική δαπάνη άγαμου 3.000 ευρώ. Κατά το φορολογικό έτος 20Χ1 παρουσιάζει κέρδη από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας ύψους 4.000 ευρώ και επιβαρύνεται με την ελάχιστη ετήσια αντικειμενική δαπάνη 3.000 ευρώ.
Επομένως, εφόσον:
Κατά το φορολογικό έτος 20Χ0, ο φορολογούμενος επικαλεστεί ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών ύψους 3.000 ευρώ, δεν φορολογείται για το τεκμαρτό του εισόδημα και μπορεί να μεταφέρει τη ζημία των 10.000 ευρώ για συμψηφισμό στο έτος 20Χ1.
Κατά το φορολογικό έτος 20Χ1, συμψηφίζει τη ζημία με το ποσό των 4.000 ευρώ και το υπόλοιπο της ζημίας ύψους 6.000 ευρώ, μπορεί να το μεταφέρει στο επόμενο φορολογικό έτος (20Χ2), με την προϋπόθεση ότι θα καλυφθεί το τεκμαρτό εισόδημα του συγκεκριμένου φορολογικού έτους (20Χ1) με ανάλωση κεφαλαίου.
Κατά το φορολογικό έτος 20Χ0, ο φορολογούμενος δεν επικαλείται ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών ή η ανάλωση είναι μικρότερη των 3.000 ευρώ, θα φορολογηθεί για το σύνολο ή για το μέρος του τεκμαρτού εισοδήματος που δεν καλύπτεται από την ανάλωση. Στην περίπτωση αυτή η ζημία δεν μπορεί να μεταφερθεί για συμψηφισμό στο έτος 20Χ1.

Εφόσον ο φορολογούμενος με τροποποιητική δήλωση καλύψει την προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων με ανάλωση κεφαλαίου, τότε η δηλωθείσα ζημία μεταφέρεται για συμψηφισμό (σχετ. η ΠΟΛ.1076/2015).
Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν έχει δηλώσει τη μεταφερόμενη ζημία στην επόμενη χρήση κατά την υποβολή της αρχικής δήλωσης, πρέπει λόγω της διαδοχικότητας του συμψηφισμού, να τη δηλώσει εμπρόθεσμα ή εκπρόθεσμα, σε κάθε περίπτωση, με τροποποιητική δήλωση στο επόμενο έτος που αφορά, ανεξαρτήτως εάν υπάρχουν δηλωθέντα κέρδη χρήσης ή ζημία χρήσης σε αυτό το έτος.
Σε περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής με ζημία, ακόμη και μετά τη λήξη του οικείου οικονομικού έτους, η υπόψη ζημία συμψηφίζεται εντός της πενταετίας.
5. Παύση δυνατότητας μεταφοράς ζημιών σε επόμενα έτη
Εάν στη διάρκεια ενός φορολογικού έτους η άμεση ή έμμεση ιδιοκτησία του μετοχικού κεφαλαίου ή τα δικαιώματα ψήφου μιας επιχείρησης μεταβληθούν σε ποσοστό που υπερβαίνει το τριάντα τρία τοις εκατό (33%) της αξίας ή του αριθμού τους, η μεταφορά των ζημιών παύει να έχει εφαρμογή στις ζημίες που είχε η επιχείρηση αυτή κατά το εν λόγω φορολογικό έτος και τα προηγούμενα πέντε (5) έτη, εκτός αν ο φορολογούμενος αποδείξει ότι η μεταβολή της ιδιοκτησίας έγινε αποκλειστικά για εμπορικούς ή επιχειρηματικούς λόγους και όχι με σκοπό τη φοροαποφυγή ή φοροδιαφυγή (Παρ. 5, άρθρο27, Ν.4172/2013).

Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το άρθρο "Μεταφορά ζημιών σε επόμενα φορολογικά έτη" του κ. Σπυρίδωνα Βούλγαρη που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Σεπτεμβρίου του περιοδικού Epsilon7